මෙම මන්ත‍්‍රකරුවන් හා මන්ත‍්‍රකාරියන් අතර ශී‍්‍රලංකාවේ භාවිතා වන සෑම ජාලයකටම අයත් ජංගම දුරකතන සම්බන්ධතා තිබේ. එහෙත් පුවත්පත් දැන්වීම් වල පළ කරනුයේ එවායින් තෝරාගත් කිහිපයක අංක පමණි.
පුවත්පත් දැන්වීමක පළවන එවන් දුරකථන අංකයක් ඔස්සේ එම මන්ත‍්‍රකරුවකු, මන්ත‍්‍රකාරියක අමතන ගණුදෙනුකරුවකුට එම දුරකථනය හැඬවීමේ නාදය
ඉන් පසුව එම මන්ත‍්‍රකරු, මන්ත‍්‍රකාරිය හෝ එම පවුලේ සාමාජිකයකු එම ඇමතුමට පිළිතුරු දෙන විට ඇමතුම දෙන්නාට ඇමතුමින් පසුබිමින් යම් විශේෂිත හඬක් ඇසෙන්නට ද බැරි නැත. බොහෝ විට ඒ මන්ත‍්‍ර ජප කරන හඬකි. එසේත් නැතිනම් දේව කන්නලව්වකි.
”ඔව් දරුවා කියන්න කාරණේ ” ඔබ කූරගන්දෙණියේ හුලවාලි ගුරුකම් කරන ස්ථානයකට දුරකථන ඇමතුමක් දුනහොත් ඇතැම් විට මන්ත‍්‍රකාරියගේ මිමිනුම් හඬක් ඇසෙන්නේ ඉහත කී පසුබිම් හඬ අතරින් විය හැක.
”මෑණියෝ මොකක් හරි වැඩක් නම් මම පස්සේ කතා කරන්නද?” එබඳු අවස්ථාවලදී මම ද අසා ඇත්තෙමි.
”ලොකු වැඩක් නම් තමයි, ඒත් කමක් නැහැ. කියන්න දරුවා කාරණේ” එවිට ඔවුන්ගේ පොදු පිළිතුර වනුයේ එයයි. එවන් සිදුවීම් අත් දකින දුරකථන ඇමතුම් දෙන බොහෝ දෙනකුට සිතනුයේ එම ස්ථානය ලොකු ලොකු වැඩ කරන තැනක් බවය. එහෙත් ඒවායේ කෙරෙන මෙලෝ මළ ඉලව්වක් නැත. කෙරෙනුයේ ඉතාම සරල බාල බොළඳ වැඩක් පමණි. එනම් පුවත්පත් දැන්වීම් වලින් දුරකථන ඇමතුම් වලට පිළිතුරු දෙන විට නිවසේ කැසට් රෙකෝඩරය හෝ සී.ඞී. ප්ලේයරය කි‍්‍රයාත්මක කිරීම පමණි. ඔවුන් මුල්වරට ගණුදෙනුකරුවන් ගොනාට අන්දවනුයේ එබඳු ”ගුරුකම්” වලිනි.
කූරගන්දෙනියෙන් මන්තර ගුරුකම් වැඩ කරගැනීමට රුපියල් ලක්‍ෂ ගණන් වියදම් කර බකංනිලාගෙන ඉන්නට සිදුවී ඇති පිරිස ද ලක්‍ෂ ගණනකි. ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් ඉල්ලන් කෑම සිය ජීවන වෘත්තිය කරගත් රොඞී ගෝත‍්‍රිකයන්ගෙන් නිකරුණේ ඉල්ලන් කෑ හැටි සමාජයට නොකියති. එහෙත් ශත පහක වත් ඵලප‍්‍රයෝජනයක් නොමැතිව තමන් අතින් ඔවුනට බිලි වූ විශාල ධනස්කන්දය ආපසු ගැනීමට රහසිගතව හූල්ලන්නවුන් සේම වීරිය දරන්නෝ ද හිඟ නොවෙති.
ඔවුන් ඒ සඳහා ගන්නා පළමු පියවර කූරගන්දෙණියේ මන්තර ගුරුකම්කරුවන්ට දුරකතනයෙන් බැණ වැදීම ය. නැතහොත් තර්ජනය කිරීමය. එහෙත් එසේ බැණුමක් දෙකක් අසා කෝප වීමට හෝ දුරකතනය මඟහැරීමට තරම් ඔවුහු අඥන නොවෙති.
”දෙයි හාමුදුරුවනේ රුපියල් අසූහතර දාහක් වියදම් වුණා නේන්නම්. ඒක නේන්නම් දරුවෝ මටත් මේ හිතාගන්න බැරි.” ඔවුන් දුරකතනයට පිළිතුරු දෙනුයේ ඇමතුම දෙන්නාට සීයට සීයක් පක්‍ෂපාතී ලෙස කරුණු දක්වමිනි. එවිට තම බැණුමේ සැර ටිකක් හෝ බාල කර ගන්නට ඇමතුම දෙන්නාට ඉබේටම සිදුවෙයි.
”මම හිතන්නේ දරුවෝ මේක ඔය දරුවා සංසාරේ කරපු මහා බරපතල පාපකරුමයක් හින්දා වෙච්ච දෙයක්. නැත්නම් කීයටවත් මෙහෙම වෙන්න බැහැ. කමක් නැහැ මට ආයෙත් ඔය දරුවාගෙන් එක තඹ දොයිතුවක් වත් එපා. පූජා භාණ්ඩ වලට ඕන නම් තව රුපියල් විසි දාහක් විතර යාවි ඒක මගේ අතින්ම පලච්චාවේ. මම ඔය දරුවාගේ වැඬේ මොන ක‍්‍රමයකින් හරි කරලා දෙන්න බලන්නම්කෝ”
ඉහත සඳහන් අන්දමේ සාටෝපකාරී වදන් ඇසෙත්ම බොහෝ දෙනකු ඊට තරමක් හෝ නතුවීම ස්වභාවික ය. එහෙත් යමකු එසේ පමණ ඉක්මවා නතු බවක් පළ කිරීම ද නැවතත් ඔවුන්ගෙන් ඉල්ලන් කෑමට මුල්වන පොටකි.
”මයෙ පුතේ ඇත්තෙන්ම කියනවා නම් මාත් කියලා එහෙමට ඉතුරු කරගත්තු දෙයක් නැහැ. මොකද මම මේවා සල්ලි හම්බු කරන දේවල් නෙවෙයිනේ” යනුවෙන් මන්ත‍්‍රකරු හෝ මන්ත‍්‍රකාරිය පහත් හඬින් මුමුණනු ගනුදෙනුකරුට අසාගත හැකි වනු ඇත. එමෙන්ම ඒ සමඟම ඔහුට ඊටත් වඩා පහත් හඬකින් මෙබඳු වදන් කීපයක් ද අසාගත හැකි වුවහොත් කෙසේවත් පුදුම විය හැකි නැත.
”ඒ හින්දා දරුවෝ ඒ පූජා භාණ්ඩවලට යන වියදමෙන් කොටහක් හරි මට ලැබුණොත් නම් ලොකු උදව්වක්”
දුරකතනය මගින් එල්ලවන තම ගනුදෙනුකරුවාගේ බැණුම ඉතා පහත් නින්දිත මට්ටමක තිබුණ ද ඉන් පසුගාමී නොවීම මෙම බොහෝ ඇදුරන්ගේත් ඇදුරුවරියන්ගේත් පොදු ලක්‍ෂණයකි. විශාල ධනයක් වියදම් කළ ද අරමුණු ඉටු නොවීම ගැන පැවසෙන වහසි බස්වලට ඔවුහු සාවධානව සවන්දෙති. එම මන්ත‍්‍රකරු අද්දර ඇති තවත් දුරකතනයක් හැඬවෙනු ඇමතුම දෙන ගනුදෙනුකරුට ඇසෙනුයේ ඒ අතරේ ය.
”දරුවා පිටරටකින් කෝල් එකක් තියනවා මම මොකක්ද බලනකන් ඔහොමම තප්පරයක් ලයින් එකේ ඉන්න.” මන්ත‍්‍රකරු හෝ කාරිය එසේ කියනුයේ තමන්ට සැරපරුෂ ලෙස බැණ වදින ඉච්ඡාභංගත්වයට පත් ගනුදෙනුකරු පිළිබඳ කිසිදු අහිතක් නොමැති අයුරිනි.
”හත්දෙයියනේ” විදේශ දුරකතකන ඇමතුමට මන්ත‍්‍රකරු එසේ පිළිතුරු දීම අරඹනු ඉහත ගනුදෙනුකරුට ඇසේ.
”දෙයියනේ කවදද? මොනවා වෙලාද?" ඒ සමගම ඇදුරා අනෙක් දුරකතන ඇමතුම දෙන තැනැත්තාගෙන් නොඉවසිලිමත්ව අසනු ගනුදෙනුකරු අසා සිටිනුයේ පිබිද එන කුතුහලයෙනි.
”වාහනයකට යට වෙලා ඔළුව පොඩි පට්ටම් වෙලා....... අනේ අප්පොච්චියේ” ඒ සමගම මන්ත‍්‍රකරු සුසුම්ලනු ද ඉහත ගනුදෙනුකරුට ඇසේ.
”ඒකනේ දරුවෝ මම කිව්වෙ ඔය වගේ දේකට ඔච්චර බරපතල ගුරුකමක් කරවා ගන්න එපා කියලා. කොහොම හරි ඔය මනුස්සයට ඔහොම විපතක් වෙයිදෝ කියලා මට මුලදිම සැකයකුත් ඇතිවුණා. ඒත් ඉතින් ඔය දරුවගේ බලකිරීමට තමයි මම තරම් බරපතල වැඩක් කළේ....... "
තම දුරකතනයෙන් මඳ වශයෙන් හෝ නැගී එන එම හඬට මුල් ගනුදෙනුකරු ඊළඟට සවන් දෙනුයේ තම කුතුහලයට එක් කරගත් ප‍්‍රබල විස්මයක් ද සමගිනි.
”ඔව් ඉතින් ඔය වගේ ස්වාමි පුරුෂයෙක් නම් ඉන්නවට වඩා නැති එකම තමයි හොඳ...... කෝකටත් ඔය දරුවා ලංකාවට ඇවිත් කිසිම වෙනසක් නැතුව ඒ මළගමේ වැඩ වලට සම්බන්ධ වෙන්න. හැබැයි අපේ මේ ගුරුකම් වැඬේ ගැන කටේ කෙළ බිංදුවක් හලනවා එහෙම නෙවෙයි. බැරි වෙලාවත් මේ කතාව එහෙම ප‍්‍රසිද්ධ වුණොත් අපි දෙන්නත් ගස් තමයි.” මන්ත‍්‍රකරු අනෙක් දුරකතනයෙන් සිදුකරන එම සංවාදය අසා සිටින ඔහුට මීට පෙර දුරකතනයෙන් බැණවැදුණු ගනුදෙනුකරුට ඔය අතරේ තම සිරුර දහඩියෙන් තෙත් වනු දැනීම අතිශය ස්වභාවික ය. ඒ සමගම වැය වූ මුදලට වඩා තම ජීවිතය වටිනා බව සැනින් නිගමනය කරන ඔහු හනික ඇමතුම විසන්ධි කරයි. නැතහොත් දුරකතනය ද ක‍්‍රියා විරහිත කොට දමයි. ඒ මහා බල සම්පන්න හුලවාලි මන්ත‍්‍රාචාර්යවරයාගේ කෝපය හෝ ශාපය තමන් වෙත යොමු නොවනු පිණිස ය. නමුදු මන්ත‍්‍රකරුගේ දෙවන දුරකතනයට එන්නේ සැබෑ දුරකතන ඇමතුමක් නොවේ. එය වූ කලී ඔහු සමීපයේ ඇති වෙනත් ජංගම දුරකතනයක් ව්‍යාජ ලෙසින් නාද කරවීමක් පමණි.
කූරගන්දෙණියේ මන්ත‍්‍ර ගුරුකම්කරුවන් තමන් ලූහුබැඳ එන සතුරන්ගෙන් මිදීම පිණිස ක‍්‍රියාවට නංවන මෙම අපූරු ගුරුකම පිළිබඳ පාඩම මා උගත්තේ ද කූරගන්දෙණියේම වියපත් ඇදුරෙකු වෙතිනි. කූරගන්දෙණියේ හුලවාලි මන්තර ගුරුකම් පිළිබඳ එළියට නොආ තවත් එබඳු ”රස රහස්” බොහොමයක් අදත් ඔවුන් අතරේ ක‍්‍රියාවට නැංවෙනු ඇත. උපායශීලි ලෙස කූරගන්දෙණියේ මන්තර ගුරුකම් පාරාදීසයට රිංගා ගන්නා ඔබට උපක‍්‍රමිකව ඔවුන් වෙතින්ම ඒ ගුරුකම් ඉගෙන ගැනීමට ද බැරිකමක් නැත.
heh heh
ReplyDelete